AC Monbazillac

Dit gebied dat tot het zuidelijke Bergerac behoort, heeft als specialiteit zoete volle witte wijnen, die het karakter hebben van Sauternes wijnen. Mooie wijnen van hoog niveau voor een relatief lage prijs.

Château de Monbazillac is het vlaggenschip van deze wijnstreek. Men kan dit Château bezoeken en er tegen redelijke prijzen ook uitstekend eten.

AC Montravel

Uitsluitend halfdroge witte wijnen.

AC Rosette

Uitsluitend halfdroge witte wijnen.

Saussignac

Uitsluitend halfdroge witte wijnen.

Pécharmant

Uitsluitend rode wijnen. Ook wel de goedkope Pomerol genoemd omdat de druiven grondsoort en ligging en bereiding exact dezelfde zijn als de 50 km te westen gelegen Pomerol zijn.

Vin de Dôme

Vin de Dôme was tot ver in 19e eeuw een begrip

Hoewel nieuw aan het wijnfirmament, pakken de wijnboeren van Moncalou de draad op van de rijke wijntraditie, die ooit in dit deel van de Dordogne floreerde. Tot ver in de 19e eeuw was ‘Vin de Dôme’ een begrip in Frankrijk en ver daarbuiten. Met 2700 hectaren wijngaarden tegen de heuvels rond de oevers van de Céou was ‘Vin de Dôme’ het tweede wijngebied van de Périgord, na Bergerac/Monbazillac in het westen van het département. De vaten en flessen die aan de kades bij Domme en Castelnaud aan boord van de gabarres werden gehesen, vonden hun weg naar klanten in heel Frankrijk en het buitenland, waaronder Groot-Brittannië en Nederland. Koninklijke bijval was er ook. Het Franse hof in Versailles was een vaste afnemer.

De voorspoed kreeg in de jaren 1870-1880 betrekkelijk abrupt een einde. Een fatale druifluis-epidemie (‘Phylloxéra’) vernietigde driekwart van de wijngaarden in Europa. Ook de stokken bij Domme werden niet gespaard. De Eerste Wereldoorlog deelde vervolgens een eerste genadeklap uit. De boeren en landarbeiders trokken als soldaten naar het front en lieten de wijngaarden die de druifluis hadden overleefd, onbewerkt en verwilderd achter. De crisisjaren ’30 en Tweede Wereldoorlog deden de rest. Moedeloos van de tegenslag, de lage wijnprijzen en de steeds stengere wijnwetten rooiden steeds meer boeren hun wijngaarden om plaats te maken voor graan, vee en – vooral – tabak.

De kansen keerden in de jaren ’90. De eerste oogst was 1996.

Aangemoedigd door de groeiende vraag naar traditionele streekproducten als walnoten, truffels en wijn, kon een groep van 17 boeren rond Moncalou de lokroep van een romantischer en rendabeler bestaan als wijnboer niet langer weerstaan. De eerste wijnstokken op een proefakker van boer Bernard Manière (de huidige président van de cave) markeerden in 1994 het begin van de herrijzenis van Vin de Domme. Kort daarna bundelden de (deeltijd-)wijnboeren de krachten in de Cave Coöpérative des Vignerons des Coteaux du Céou.

Van 25 naar 50 hectaren

In 1998 was ook de feestelijke opening van de splinternieuwe cave. Het complex omvat een cuvier voor de ontvangst en verwerking van de aangevoerde druiven, een koele chai voor de rijping op eikenhouten vaten en een proeflokaal. Inmiddels is het wijngaardareaal gegroeid tot zo’n 25 ha. Er zijn uitbreidingsplannen voor nog eens 25 ha.  Een bezoek  deze cave is de moeite waard.

Cahors

Ca. 20km te zuiden ligt het wijngebied Cahors. Vroeger was het een vermaarde wijn, die echter wat in het slop raakte. Sinds enkele jaren is hij echter weer sterk in opkomst. Men vindt er voortreffelijke wijnen tussen. Vroeger noemde men de Cahorswijnen “Vin Noirs” oftewel de zwarte wijnen. Ze waren dieprood van kleur en krachtig in smaak.